Οι πανελλήνιες είναι ένας δρόμος για την επιτυχία, όχι όμως ο μοναδικός!

“Photo from Google”

Με τις πανελλήνιες προ των πυλών, είναι σημαντικό τόσο τα παιδιά, όσο και οι γονείς τους να αντιληφθούν το τι χρειάζονται πραγματικά για να είναι ευτυχισμένα και να αισθάνονται επιτυχημένα στην ζωή τους. Οι πανελλήνιες είναι μόνο ένα σκαλοπάτι προς την επιτυχία, δεν είναι όμως το μοναδικό. Η εξέλιξη των παιδιών συνεχίζεται πέρα και μετά από αυτές. Άλλωστε, το τι ορίζει καθένας ως επιτυχία μπορεί να ποικίλλει σημαντικά και αυτό είναι δικαίωμα και άξιο σεβασμού.

Συνεχίστε την ανάγνωση τουΟι πανελλήνιες είναι ένας δρόμος για την επιτυχία, όχι όμως ο μοναδικός!

Εικονικοί φίλοι!

“Photo from pexels.com”

Μια από τις πιο θεμελιώδεις ανάγκες της εφηβείας είναι η συναναστροφή με συνομηλίκους. Η αναζήτηση παρέας, όμως, στις μέρες μας, φαίνεται πως δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολλά παιδιά δυσκολεύονται σημαντικά να βρουν πρόσωπα εμπιστοσύνης, με τα οποία θα μπορέσουν να μοιραστούν τις αγωνίες και τα άγχη της συγκεκριμένης περιόδου. Κι όμως, έχουν τόσα να πουν.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Εικονικοί φίλοι!”

Η ανάγκη να φροντίσουμε τη νέα γενιά να πετάξει ψηλά!

Δουλεύοντας με γονείς και εφήβους, το αυτί μου έχει συνηθίσει να ακούει παράπονα για τη νέα γενιά. Πως μιλάει άσχημα, πως συμπεριφέρεται ανάρμοστα, πως δεν έχει τρόπους, πως αυτά που ακούει δεν ακούγονται, πως αυτά που πιστεύει δεν υφίστανται, πως είναι στον κόσμο της, πως δεν τη νοιάζει τίποτα… πως… πως… πως…. Και ο κατάλογος του κατηγορητηρίου ατελείωτος. Φαίνεται, μάλιστα, πως μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας συμμερίζεται  την παραπάνω άποψη.

Διαβάστε περισσότερα

Συχνά πυκνά, όμως,  πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται:

Πως γίνεται να μιλάει άσχημα η νέα γενιά; Που ακούει και από που έχει μάθει αυτόν τον τρόπο έκφρασης;

Πώς γίνεται να συμπεριφέρεται ανάρμοστα και να μην έχει τρόπους; Ποιανού τη συμπεριφορά μιμείται άραγε;

Πώς γίνεται να ακούει ό,τι ακούει; Είχε άραγε ποτέ άλλα ερεθίσματα πέρα από αυτά;

Πώς πιστεύει σε πράγματα που δεν υφίστανται; Τους επιτράπηκε άραγε ποτέ να δημιουργήσουν τη δική τους φωνή αντί να γίνονται απλώς φερέφωνα;

Μα κυρίως πως γίνεται να λέμε πως είναι στον κόσμο της και πως δεν νοιάζεται για τίποτα, τη στιγμή που η νέα γενιά είναι αυτή που μας έβαλε τα γυαλιά στα γεγονότα που έχουν αναταράξει τη χώρα μας το τελευταίο διάστημα;

Η νέα γενιά ήταν αυτή που κράτησε την ψυχραιμία της, που επέδειξε ανδρεία και τόλμη, που έβαλε μπροστά το φιλότιμο και την ευσπλαχνία προκειμένου να βοηθήσει όπως μπορούσε να βοηθήσει, που λειτούργησε με την καρδιά που ξέρει να αγαπά τον συνάνθρωπο πιο πολύ από τον εαυτό.

Κοιτώντας το πλήθος των  νέων ανθρώπων που κινητοποιήθηκε όλες αυτές τις μέρες, που ήταν στις επάλξεις, που φώναζε συνθήματα συμπαράστασης, που αναζητούσε δικαίωση, μόνο δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μου.

Δάκρυα βαθιάς συγκίνησης για όλα αυτά τα παιδιά που ενώ τους δίνουμε ελάχιστα, που ενώ τα πιέζουμε, που ενώ αγνοούμε τις ανάγκες τους, που ενώ δεν τους δίνουμε ερεθίσματα και που μόνο ξέρουμε να τους ζητάμε πως να είναι «ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ», τη στιγμή που πολλοί από εμάς τους μαθαίνουμε με τη συμπεριφορά μας το ακριβώς αντίθετο, αισθάνομαι υπερηφάνεια ειδικά για αυτή τη γενιά, η οποία με τόσα λίγα, καταφέρνει  τελικά να κάνει τόσα πολλά και μεγάλα!

Γνωρίζω και συνεχίζω να ελπίζω πως η καλοσύνη είναι ένας σπόρος που ανθίζει ακόμα και στα πιο αντίξοα περιβάλλοντα, μα πραγματικά εύχομαι να υπήρχαν πιο γόνιμες συνθήκες, ώστε οι καρδιές όλων μας να γέμιζαν με περισσότερο νοιάξιμο και ενσυναίσθηση, έτσι ώστε να πάψουμε να κατηγορούμε τη νέα γενιά για όσα δεν μπορεί να κάνει, επειδή κάποιοι της έχουν ψαλιδίσει τα φτερά, και να δώσουμε στη νέα γενιά περισσότερα εφόδια για να επουλώσει τις πληγές της, βοηθώντας τη να πετάξει όσο πιο ψηλά μπορεί με περηφάνια για να κυνηγήσει όσα αγαπά. Και αυτή είναι  μια υποχρέωση όλων μας ξεχωριστά. Ίσως έτσι, μόνο έτσι, υπάρξει πραγματική ελπίδα για όλους μας!

Λεϊμονή Χρύσα – Ψυχολόγος – MSc  Συμβουλευτικής Ψυχολογίας

Η ενημέρωση και η αυτοφροντίδα ως όπλα για την ευτυχία των παιδιών μας!

 

Ξεκινώντας τη νέα χρονιά, αισθάνομαι πως βουτώ για ακόμα μια φορά στα βαθιά, παρέα με τους μικρούς μου συνοδοιπόρους, που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά και τους εφήβους. Φαίνεται πως και η φετινή χρονιά ξεκινά με πολλά ερωτηματικά, ανησυχίες και άγχη για τις ζωές τους, πράγμα που επιβεβαιώνει πως τα παιδιά και οι έφηβοι έρχονται αντιμέτωποι με παρόμοιες προκλήσεις όπως οι ενήλικες.

Διαβάστε περισσότερα

Συζητώντας με ένα παιδί για τη διαφορετικότητα

  • Δεν μπορώ να καταλάβω πως οι άνθρωποι αδυνατούν να το δουν.
  • Ποιο;
  • Πως οι άνθρωποι μπορούμε να είμαστε διαφορετικοί, αλλά εξίσου αγαπητοί.
  • Τι νομίζεις ότι βλέπουν οι άνθρωποι επομένως;

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Συζητώντας με ένα παιδί για τη διαφορετικότητα”

Η δυσκολία του γονικού ρόλου σήμερα!

Συζητώντας με όλο και περισσότερους γονείς, αρχίζω να αντιλαμβάνομαι σε βάθος την πολυπλοκότητα αυτού του ρόλου. Ένας ρόλος που δίνεται στον καθένα από εμάς τις περισσότερες φορές χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν μαγικά κουμπιά και οδηγίες που επιλύουν τις προκλήσεις με τις οποίες θα έρθει αντιμέτωπος ένας γονιός από τη πρώτη μέρα κι όλας που θα κρατήσει στην αγκαλιά του το παιδί του. Ωστόσο, νομίζω, πως είναι πολύ σημαντικό το ζευγάρι πριν πάρει την απόφαση να φέρει ένα νέο μέλος ανάμεσά του, να έχει πρώτα επεξεργαστεί σημαντικά κομμάτια της δικής του προσωπικής ιστορίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Η δυσκολία του γονικού ρόλου σήμερα!”

Τι σημαίνει να είσαι κορίτσι εν έτει 2022!


Σήμερα είναι μία από εκείνες τις ημέρες που ο νους κατακλύζεται με σκέψεις. Στα αυτιά μου ηχούν λόγια που άκουσα μέσα στην εβδομάδα από τις συζητήσεις μου με κορίτσια διαφόρων ηλικιών, τα οποία μου δημιούργησαν έντονους προβληματισμούς για το πως αισθάνονται σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζει το φύλο τους στις ζωές τους.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι σημαίνει να είσαι κορίτσι εν έτει 2022!”

Η διατήρηση ποιοτικών συντροφικών σχέσεων ως πρόκληση!

qualitive relationships

Πάντα μου προκαλούσε εντύπωση το πώς οι άνθρωποι δυσκολευόμαστε συχνά με το σχετίζεσθαι. Αν και φύσει κοινωνικά όντα, θα περίμενε κανείς πως οι ανθρώπινες σχέσεις θα ήταν πιο εύκολες. Φαίνεται, όμως, πως πολλοί άνθρωποι και ειδικά στις μέρες μας δυσκολεύονται συχνά να διατηρήσουν καλές συντροφικές σχέσεις. Με αφορμή την ημέρα των ερωτευμένων, αναρωτιέμαι τι μπορεί να δυσκολεύει τόσο τους ανθρώπους σε αυτό το κομμάτι;

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Η διατήρηση ποιοτικών συντροφικών σχέσεων ως πρόκληση!”

Το βιβλίο ως μέσο για την κατάκτηση της αυτογνωσίας των παιδιών

Οι ιστορίες είναι ο τρόπος των ανθρώπων να διηγούνται όσα κρατούν καλά φυλαγμένα μέσα τους. Μέσα από αυτές έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε για τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αγωνίες και τις επιθυμίες μας. Είναι ένας δημιουργικός τρόπος να αφουγκραστούμε τον εσωτερικό μας κόσμο καλύτερα. Η ανάγνωση, επομένως, ενός καλού και ποιοτικού βιβλίου φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευεργετική για τα παιδιά. Μέσα από τα αναγνώσματα με τα οποία έρχονται σε επαφή οι μαθητές, έχουν τη δυνατότητα να αντιληφθούν και να επεξεργαστούν σκέψεις και συναισθήματα που τους γεννιούνται ακούγοντας τις ιστορίες των ηρώων.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Το βιβλίο ως μέσο για την κατάκτηση της αυτογνωσίας των παιδιών”

Η ελληνική οικογένεια ως ένας άλλος μίτος της Αριάδνης


Η ελληνική οικογένεια μοιάζει σαν ένας άλλος μίτος της μυθικής Αριάδνης. Ένα σφιχτοδεμένο κουβάρι, που κάθε μέλος του προσπαθεί να το ξετυλίξει ξεχωριστά, πολλές φορές εκκινώντας από διαφορετικό σημείο. Ταυτόχρονα, ο ρυθμός που προχωρά το κάθε μέλος μπορεί να ποικίλλει σημαντικά. Το αποτέλεσμα; Περισσότεροι κόμποι, περισσότερες συγκρούσεις και διαφωνίες σχετικά με το ποιος το κάνει καλύτερα.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “Η ελληνική οικογένεια ως ένας άλλος μίτος της Αριάδνης”