[
Συναναστρεφόμενη με παιδιά ηλικίας δημοτικού, φτάνουν στα αυτιά μου ολοένα και περισσότερα περιστατικά λεκτικής, ψυχολογικής και σωματικής βίας, τα οποία λαμβάνουν χώρα στο σχολείο. Με λύπη ακούω να διηγούνται και να μοιράζονται μαζί μου ιστορίες που περιγράφουν τους εαυτούς τους ως αδύναμα, ανήμπορα και ανίκανα να τους υπερασπιστούν. Λόγια που πληγώνουν, χειρονομίες που προσβάλουν, χτυπήματα που αφήνουν σημάδια εσωτερικά και εξωτερικά είναι μόνο μερικά από τα πιο μελανά σημεία των ιστοριών τους.